ورزش درمانی به تمرینهای فیزیکی اختصاصی و برنامهریزی شدهای گفته میشود که برای اصلاح مشکلات خاص انجام میگیرد. هدف از ورزش های درمانی، بازگشت فرد آسیب دیده به یک حالت بدون درد و کاملا کارآمد است. ورزش درمانی توسط یک متخصص فیزیوتراپی کنترل می شوند. اگر شما هم در به کار بردن این روش درمانی شک دارید، حتما ادامه ی این نوشته را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: با بیماری اسکیزوفرنی بیشتر آشنا شوید
خواص و کاربرد ورزش درمانی
بیمارانی که به تازگی جراحی کردهاند، بیمارانی که در نتیجه تصادف دچار محدودیت حرکتی شدهاند و بیماران دچار اختلال در عملکردهای اسکلتی ـ عضلانی و ورزشکاران میتوانند از مزایای متعدد ورزشدرمانی بهره بگیرند.
ورزش درمانی در موارد زیر مفید می باشد:
- کمک به کاهش دردهای مفصل شانه
- کمک به کاهش دردهای مفصل آرنج ومچ دست
- کمک به کاهش دردهای مفصل ران
- کمک به کاهش دردهای مفصل زانو
- کمک به کاهش دردهای مفصل مچ پا
- کمک به کاهش دردهای ناحیه کمری لگنی
- کمک به کاهش درد و انحراف ستون فقرات
- کمک به کاهش دردهای عضلات و رباطها
- کم کردن عوارض پس از جراحی های ارتوپدی
- جلوگیری و درمان پوکی استخوان
- پیشگیری از پیشرفت آرتروز مفاصل
- محافظت از سلامتی و جلوگیری از دردهای مفاصل و عضلات
- کمک به کاهش وزن
ورزش درمانی موجب می شود بیمار به استرس ها و دیگر مشکلات کمتر توجه کند و اعتماد به نفس فرد بیمار را افزایش می دهد و از افسردگی در بیمار جلوگیری میکند.
ورزش درمانی 2 مزیت مهم در درمان افسردگی دارد.
- ورزش، دید منفی ای که مردم نسبت به داروهای ضد افسردگی دارند را ندارد و امری تشویق کننده نیز به حساب می آید
- تاثیر ورزش برای کاهش افسردگی، زودتر از سایر اثرات آن مانند کم کردن وزن و سلامت قلب و عروق خود را نشان می دهد.
توصیه می شود که هر هفته 5 بار و هر بار به مدت 30 دقیقه ورزش های سبکی مانند پیاده روی و دوچرخه سواری انجام دهید یا اینکه 3 بار در هفته ورزش های هوازی سخت تر انجام دهید.
البته نمی توان گفت که این اندازه ورزش کردن کافی است و بیشتر از این مقدار سودی ندارد. از سوی دیگر هنوز مشخص نیست که ورزش های بی هوازی مثل وزنه برداری هم مفید هستند یا نه.
جهت آگاهی: سیر تا پیاز ادینوفاژی + اگر بلع دردناک دارید بخوانید!
حرکات مختلف ورزش درمانی
حرکات ورزش درمانیها بر اساس هدف تمرین به انواع بسیاری تقسیمبندی میشوند:
حرکات انعطاف پذیری
این تمرینات ورزش درمانی از طریق کشش یا حرکت انجام میشود. تمرینات انعطافپذیری میتوانند در بهبود و حفظ دامنهی حرکتی یک مفصل یا مجموعهای از مفاصل کمک کنند. این ورزشها باید در حالت آرام و کنترل شده همراه با پیشرفت تدریجی جهت دامنههای حرکتی بیشتر انجام شوند. یوگا، تایچی و پیلاتس تکنیکهایی هستند که میتوان به منظور بهبود انعطافپذیری مفصل استفاده نمود.
انجام حرکاتی که انعطاف پذیری را افزایش میدهد، برای حفظ و یا بهبود دامنه حرکتی عضلات و مفصلها هم مهم است. بیمار با داشتن مفصلها و عضلات نرم و منعطف راحتتر میتواند در وضعیتهای مختلف قرار بگیرد. همچنین عضلات منعطف نیروها را جذب و انرژی را پراکنده میکند و به این ترتیب از آسیب دیدگی جلوگیری میکند. به علاوه عضلات منعطف در هر دو وضعیت استاتیک و دینامیک فعالیت موثر دارد. چنانچه حرکات انعطافپذیری با حرکات تقویتی ترکیب شود، این عضلات نرم و قوی نیروی گشتاور بزرگتری را تولید میکند که نیروی خروجی بیشتری را به دست میدهد.
درباره ی زخم پای دیابتی چه می دانید؟
حرکات قدرت و استقامت
این برنامههای جسمی در ورزش درمانی مانند تمرینات مقاومتی و استقامتی موجب افزایش قدرت، توان و استقامت عضله میشوند. این نوع تمرینات بطور کلی در سه نوع ایزوتونیک، ایزومتریک و ایزوکینتیک وجود داشته و معمولاً با مقاومت سنگین و تکرار کمتر انجام میگیرند. نمونههایی از آنها تمرین با توپ طبی، بلند کردن دمبل و دستگاههای سایبکس (Cybex) و بیودکس (Biodex) میباشد.
عامل صاف و متحرک نگه داشتن عضلات، قدرتی است که در عضله جاری است. قدرت عضلانی کافی برای حفظ حالت بدنی مناسب، تعادل و انجام فعالیتهای روزمره ضروری است. نرمشهای قدرتی حجم عضلات و متابولیسم را افزایش و توده بدنی را کاهش میدهد. انجام نرمشهای قدرتی با استفاده از وزنه، کشهای مقاومتی یا حتی وزن خود بدن ممکن میشود.
حرکات تعادل
این نوع تمرین ورزش درمانی بر حفظ مرکز ثقل فرد جهت بهبود وضعیت قرارگیری بدن و اصلاح وضعیت ناصحیح بدن تمرکز دارد.
تمرینهای تعادلی با افزایش چالاکی و پایداری، عملکرد بیمار را بهبود میدهد. این حرکات برای طیف وسیعی از افراد مناسب است. برای ورزشکارانی که میخواهند عملکرد بهتری در میادین ورزشی داشته باشند، برای افرادی که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفتهاند و برای اشخاصی که از عصا یا واکر استفاده میکنند یا میخواهند از زمین خوردن و افتادن خود جلوگیری کنند، مهارت در حوزه تعادل بسیار مهم است.
شاید این مطلب هم برایتان جالب باشد: “سنگ کیسه صفرا”، بررسی علل و علائم
حرکات دامنهی حرکتی
هدف از این حرکات در ورزش درمانی ، حفظ و افزایش دامنهی حرکت و تکنیکهای حرکات مفصل و کشش بافت نرم میباشد. این تمرینات به شما کمک میکند تا بتوانید هر مفصل را به اندازه دامنهی کامل حرکتی خود، حرکت دهید. سه نوع از ورزشهای دامنهی حرکتی وجود دارد: فعال، غیر فعال و فعال کمکی.
- دامنهی حرکتی فعال: شامل حرکات اعمالی بر تنها یک مفصل توسط یک شخص یا دستگاه است.
- دامنهی حرکتی غیرفعال: نوعی از تمرینات هستند که توسط خود بیمار انجام میشوند.
- دامنهی حرکتی فعال کمکی: این حرکات بصورت تلاش به نسبت مساوی بر روی مفصل از طرف هر کدام از منابع میباشد (بیمار و کمککننده یا بیمار و دستگاه).
بهترین تمرین برای شما در ورزش درمانی
چطور میتوانید تشخیص بدهید که بهترین تمرین با توجه به شرایط خاصتان چیست؟ عاقلانهترین کار این است که به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کنید تا ایشان وضعیتتان را ارزیابی کنند و تمرینهای درمانی مناسب را برای مشکل خاصتان تجویز کنند.
اکثر تمرینهایی که متخصص فیزیوتراپی انجامشان را توصیه میکند، برای موفقیت درمان توانبخشی بسیار مهماند، بنابراین حتماً برای انجام این تمرینها وقت بگذارید و آنها را با پشتکار انجام بدهید.
این محتوای مفید را هم دنبال کنید: دیستروفی عضلانی چیست؟ + بررسی انواع آن
سخن پایانی
در این مقاله با ورزش درمانی و پیامد های مفید به کارگیری آن، آشنا شدیم. برای آنکه تمرینها را با انگیزه و آگاهی بیشتری انجام بدهید، از متخصص سوال کنید که چرا این تمرینها را به شما توصیه میکنند و انجام دادن آنها چه کمکی به بهبود آسیب یا عارضه خاصتان میکند. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. شما هم نظرات و تجربیات خود را در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.
