‘بهداشت’ علم و روش پيشگيرى از بيمارى، طولانى‌تر کردن عمر متوسط بشر و بهبود وضع سلامت جسمى، روانى و اجتماعى او است. بهداشت به‌صورت فردى و جمعى مطرح مى‌شود، اما در هر حال، هدف بهداشت عبارت است از تأمين شرايط لازم جهت رفاه فردى و اجتماعى و تمام فعاليت‌هاى مرتبط با پيشگيرى از بيمارى‌ها

سازمان بهداشت جهانى، بهداشت را چنين تعريف مى‌کند: بهداشت عبارت است از علم و فن پيشگيرى از بيمارى‌ها، افزايش طول عمر، آموزش بهداشت فردى به اشخاص، ارائهٔ خدمات پزشکى و پرستارى به‌منظور تشخيص فورى درمان، توسعه و تکميل خدمات اجتماعى جهت رفع نيازمندى‌هاى مردم و تأمين وسايل زندگى به‌نحوى که هر فرد بتواند از سلامت و طول عمر بيشترى برخوردار گردد. بهداشت، حالت بهبود و سلامت کامل جسمانى و روانى و اجتماعى است و تنها به فقدان بيمارى يا عدم نقص عضو محدود نمى‌شود

درمان’ به کليهٔ اقداماتى اطلاق مى‌شود که در شرايط پس از ابتلاى به بيمارى جسمانى يا روانى، به‌منظور بازگردان سلامت پيشين و از بين بردن عوامل مؤثر بر کاهش متوسط عمر بشر، با فراهم آوردن امکانات افزايش طول عمر انسان انجام مى‌گيرد.

در بررسى تطبيقى مفاهيم بهداشت و درمان، مى‌توان به‌وجوه تمايز زير اشاره کرد:

• بهداشت اقدامات و تمهيداتى است که پيش از ابتلاى به بيمارى و اصولاً براى احتراز از آن صورت مى‌گيرد و درمان پس از ابتلا و به‌منظور بازيابى سلامت از دست رفته.
• برنامه‌هاى بهداشتى به اقداماتى طويل‌المدت نيازمند است اما معالجه و درمان معمولاً در زمان کوتاه‌ترى صورت مى‌گيرد.
• اقدامات بهداشتى براى حفظ سلامت و افزايش اميد زندگى و عمر متوسط مطمئن‌تر از درمان است. چه بسا که در مواردى مانند کاهش مرگ و مير نوزادان و کودکان، اقدامات درمانى نتوانند کاملاً مؤثر واقع شوند.
• اگرچه در کوتاه مدت مراقبت‌هاى بهداشتى و برنامه‌هاى مربوط به بهداشت گران‌تر از درمان است، اما در بلند مدت و با در نظر گرفتن کليهٔ افراد جامعه، اقدامات بهداشتى باصرفه‌تر، انسانى‌تر و اقتصادى‌تر از درمان و معالجه است.