بارداری خارج از رحم بدون دخول
احتمال بارداری بدون دخول برای یک فرد باکره چقدر است؟تاکنون مطالعات زیادی روی بارداری بدون داشتن رابطه جنسی در افراد باکره صورت گرفته است. در یک نظرسنجی که از 7870 زن باردار انجام شد، مشخص شد که 0/8 درصد از زنان یعنی 45 نفر از آنها بدون داشتن رابطه جنسی و دخول باردار شدهاند. این موضوع نشان میدهد که خطر ابتلا به بارداری بدون دخول برای دخترانی که تابهحال رابطه جنسی کامل را تجربه نکردهاند نیز وجود دارد. مساله تنها ورود اسپرم به داخل واژن است که ممکن است در اثر بیاحتیاطی و ریختن مایع منی در اطراف واژن اتفاق بی افتد. هنگامیکه در زمان معاشقه مایع منی در نزدیکی مجرای واژن بریزد، حتی در صورت باکره بودن زن، باز هم احتمال بارداری وجود دارد.
فهرست مطالب
- بخش اول:علائم بارداری بدون دخول
- بخش دوم:بارداری خارج از رحم باید چکار کرد؟
- بخش سوم:بارداری خارج از رحم یعنی چی؟
- بخش چهارم:اسپرم ضعیف و بارداری خارج از رحم
- بخش پنجم:ایا بارداری خارج از رحم خودش سقط میشود؟
- بخش ششم:ایا در بارداری خارج از رحم جنین زنده می ماند
- بخش هفتم:بارداری خارج از رحم بتا چند است؟
علائم بارداری بدون دخول
حقیقت این است که بارداری بخشی از رابطه جنسی است و مشکلی تلقی نمیشود که به دنبال درمان بارداری بدون دخول باشید. پس اگر به هر شکلی با جنس مخالف رابطه جنسی و معاشقه برقرار میکنید، بهتر است مراقب علائم بارداری نیز باشید. در صورتی که بدون دخول علائم بارداری را تجربه میکنند و یا در مورد باردار شدن خود مشکوک هستند، باید بلافاصله یک تست بارداری انجام دهند. به خاطر داشته باشید که مهمترین علائم بارداری بدون دخول متورم و دردناک شدن سینهها، تکرر ادرار، حالت تهوع، استفراغ و احساس خستگی است. برخی افراد نیز در روزهای ابتدایی بارداری علائمی مثل یبوست، سرگیجه دارند و طعم فلز مانند را در دهان تجربه میکنند.
فراموش نکنید که تستهای بارداری از نظر حساسیت متفاوت هستند و از همین رو اگر علائم بارداری را تجربه میکنید اما تست بارداری شما منفی است، بهتر است چند روز بعد باز هم آزمایش را تکرار کنید و یا برای تشخیص بارداری از آزمایش خون کمک بگیرید. این موضوع را نیز فراموش نکنید که برخی اوقات 4 تا 5 روز قبل از قاعدگی ممکن است تست بارداری شما مثبت شود. بنابراین چند روز صبر کنید و اگر قاعدگی اتفاق نیفتاد، سپس موضوع را به صورت جدی پیگیری کنید.
بارداری خارج از رحم باید چکار کرد؟
جراحی حاملگی خارج از رحم
جراحان اکثرا خارج نمودن جنین و ترمیم آسیبدیدگی داخلی را توصیه میکنند، این عمل جراحی لاپاراسکوپی نامیده میشوند. در این نوع جراحی پزشک دوربین کوچکی را از طریق برش کوچک وارد بدن بیمار میکند تا بتواند روند انجام کار را ببینند. سپس جنین را خارج و آسیب دیدگی های لوله فالوپ را ترمیم میکنند.در صورتی که لوله فالوپ دارای آسیب دیدگی بیشتر ، و میزان خونریزی شدیدتر باشد ممکن است مجبور به خارج کردن لوله رحم شوند.در صورتی که جنین بزرگ تر و یا میزان خونریزی بیشتر باشد،نیاز به جراحی شکمی است.در این روش جنین از طریق بازشدن شکم خارج می شود.پس از جراحی ممکن است احساس درد و یا نفخ داشته باشد.بازه زمانی 4 تا 6 هفته برای استراحت پس از جراحی پیشنهاد شده است.
مراقبت در منزل
پس از جراحی پزشک دستورالعمل دقیق مراقبت از محل برش ها را خواهد گفت. هدف اصلی از این کار خشک و تمیز نگه داشتن زخمها در حین التیام آنهاست. هر روز آنها را بررسی کنید تا در صورت بروز علائم عفونت متوجه آنها شوید، این علائم عبارتند از:
- خونریزی شدید به طوری که قطع نمی شود
- خروج ترشحات بد بو از محل برش
- گرم بودن محل برش
- ورم و قرمزی
خونریزی خفیف از واژن و لختههای خون کوچک پس از جراحی دور از انتظار نیست و ممکن است حداکثر تا 6 هفته بعد از جراحی ادامه داشته باشند. سایر اقدامات خود مراقبتی که میتوانید انجام دهید عبارتند از:
- اجسام سنگین (بیش از 7 کیلو) را بلند نکنید
- مایعات زیاد بنوشید تا به یبوست مبتلا نشوید
- به لگن خود استراحت دهید، به این معنا که مدتی نزدیکی جنسی نداشته باشید و از تامپون و دوش واژینال استفاده نکنید
- تا جایی که امکان دارد اولین هفته بعد از عمل جراحی را استراحت کنید و سپس در هفتههای بعدی فعالیت خود را به تدریج افزایش دهید.
چنانچه دردتان زیاد شد حتما به پزشک مراجعه کنید.
پیشگیری حاملگی خارج از رحم
پیشبینی و پیشگیری در همه موارد امکان پذیر نیست. شاید بتوانید با رﻋﺎﯾـﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺑﺎروری، خطر ابتلا به بارداری خارج از رحم را کاهش دهید.بیماریهای مقاربتی میتوانند منجر به PID شوند، عارضهای که میتواند باعث بروز التهاب در لولههای فالوپ شود.بطور مرتب به پزشک مراجعه کنید و معاینات زنان و غربالگریهای STD را بطور منظم انجام دهید. انجام اقدامات لازم، نظیر ترک سیگار، برای بهبود سلامتی فردی نیز یکی از راهکارهای پیشگیرانه مناسب است.
دلایل بارداری خارج از رحم
هنوز علت بارداری خارج از رحم به صورت اختصاصی اعلام نشده است. گاهیاوقات دلیل بارداری خارج از رحم در اثر وجود مشکلاتی در لولههای فالوپ مانند باریک بودن یا مسدود شدن آنها اتفاق میافتد و گاهی به دلایل دیگری مانند موارد زیر رخ میدهد:
- بیماری التهابی لگن (PID). نوعی التهاب در دستگاه تولید مثلی زنان که معمولاً در اثر بیماریها و عفونتهای مقاربتی ایجاد میشود.
- داشتن حاملگی خارج از رحم قبلی. این مساله خطر بارداری خارج از رحم بعدی را تا حدود ۱۰٪ افزایش میدهد.
- داشتن جراحی قبلی در لولههای فالوپ. مانند انجام جراحی توبکتومی برای پیشگیری از بارداری.
- داشتن سابقه درمان ناباروری. مصرف داروهای مخصوص تحریک تخمکگذاری (آزادشدن تخمک) میتواند خطر بارداری خارج از رحم را افزایش دهد.
- باردار شدن با وجود حضور دستگاه داخل رحمی IUD برای پیشگیری از بارداری. باردار شدن در صورت استفاده از این دستگاه نادر است، اما اگر هم رخ دهد احتمال بارداری خارج از رحم زیاد است.
- سیگار کشیدن
- افزایش سن. معمولا بیشترین خطر بارداری خارج از رحم برای زنان ۳۵ تا ۴۰ ساله است.
بارداری خارج از رحم یعنی چی؟
اساسا بارداری خارج از رحم زمانی اتفاق میافتد که تخمک بارورشده به جای داخل رحم، در خارج از رحم مانند یکی از لولههای فالوپ، جایگذاری شود. لولههای فالوپ لولههایی هستند که تخمدانها را به رحم متصل میکنند. اگر تخمک بارورشده در آنها گیر کند و به سمت رحم حرکت نکند، به نوزاد تبدیل نمیشود و در صورت ادامه بارداری ممکن است سلامتی مادر در معرض خطر باشد. بنابراین سعی کنید در طی ماههای اول بارداری حتما تحت معاینه پزشک متخصص باشید تا در صورت تشخیص حاملگی خارج از رحم، سریعا اقدامات لازم برای شما صورت گیرد.
اسپرم ضعیف و بارداری خارج از رحم
اسپرم ضعیف و بارداری پوچ یا مولار هر یک عامل ناباروری محسوب میشوند. تعداد کم اسپرم که الیگوزواسپرمی نیز نامیده میشود، به این معناست که یک مرد کمتر از 15 میلیون اسپرم در هر میلیلیتر منی دارد. داشتن تعداد کم اسپرم میتواند باردار شدن به طور طبیعی را دشوارتر کند، اگرچه بارداری موفق هنوز هم ممکن است رخ دهد. همچنین حاملگی مولار یک نوع غیر معمول از دست دادن بارداری است که در آن نوزاد رشد نمیکند. اگر حاملگی مولار دارید، دلیل آن کاری نیست که شما انجام دادهاید یا انجام ندادهاید.
تعداد اسپرم
حدود 90 درصد از مشکلات ناباروری مردان به دلیل تعداد کم اسپرم است. حداقل تعداد اسپرم در هر انزال حدود 15 میلیون در میلیلیتر است که کمتر از آن خطر ناباروری را افزایش میدهد. به عبارت دیگر، تعداد اسپرم کمتر از 10 میلیون در میلیلیتر غیر طبیعی است و ممکن است منجر به ناباروری مردان شود. تحقیقات نشان داده است که تغییرات در سطح تستوسترون بدن بر تعداد اسپرم تاثیر میگذارد. نوشیدن الکل، مصرف برخی داروها، افزایش سن، چاقی، سیگار کشیدن و غیره به طور قابل توجهی بر تولید تستوسترون تأثیر میگذارد. پس با کنترل این عوامل میتوان تعداد اسپرمها را در هر انزال افزایش داد.
تحرک اسپرم
اسپرمها در دستگاه تناسلی زنان با سرعتهای متفاوتی حرکت میکنند. اسپرمها باید با سرعت کافی به جلو حرکت کنند تا برای بارور کردن تخمک به لولههای فالوپ برسند. تحرک کم اسپرم معمولا در مردان با تعداد اسپرم کم دیده میشود. برای درمان این مشکل، پزشکان نوع حرکت اسپرم (اعم از تقلیدی یا پیشرونده) را تعیین میکنند و سپس از مناسبترین درمان استفاده میکنند.
مورفولوژی اسپرم
شکل طبیعی اسپرم، یعنی داشتن سر بیضی و دم بلند نقش مهمی در افزایش شانس باروری دارد. از مهمترین دلایل مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم میتوان به اعتیاد به مواد مخدر، سابقه عفونت، واریکوسل، مشکلات مادرزادی و … اشاره کرد.
دلایل کاهش تعداد اسپرم
تعداد کم اسپرم که الیگواسپرمی نیز نامیده میشود، یکی از دلایل اصلی ناباروری مردان است. تعداد اسپرم در صورت کاهش کمتر از 15 میلیون اسپرم در هر میلیلیتر منی کم در نظر گرفته میشود، اگرچه میانگین آن حدود 75 میلیون اسپرم در هر میلیلیتر است. اگرچه هیچ دلیل واضحی برای تعداد کم اسپرم وجود ندارد، اما در بیشتر موارد، علت این مشکل یکی از موارد زیر است:
- عدم تعادل هورمونی
- مشکلات ژنتیکی
- مشکل در دستگاه تناسلی
- عفونت دستگاه تناسلی و پروستات
- واریکوسل
- جراحیهای قبلی بیضه.
- گرم شدن بیش از حد بیضهها.
- سیگار کشیدن و نوشیدن الکل
- مصرف برخی داروها مانند مکملهای تستوسترون یا داروهای پسوریازیس
- لگد زدن به بیضهها
- چرخش بیضه
- بیماریهایی مانند دیابت، ایدز، حملات قلبی، نارسایی کلیه و کبد، سندرم کوشینگ، فیبروز کیستیک و کمبود شدید آهن
- قرار گرفتن در معرض مواد سمی مانند مس، اکسید اتیلن، کادمیوم، جیوه، وینیل کلرید و رادیواکتیو
- بیضههای نزول نکرده (کریپتورکیدیسم)
- استرس جسمی، روحی و روانی
- اضافه وزن داشتن
- بلوغ زودرس یا دیررس
- جراحی ترمیم فتق
- و آلودگی هوا و وجود مواد سمی مانند سرب در هوا
علائم اسپرم ضعیف
مردانی که پس از یک سال تلاش نمیتوانند بچهدار شوند، برای یافتن علت ناباروری باید آزمایشهای باروری مانند آزمایش ژنتیک، آزمایش هورمونی، بیوپسی بیضه، سونوگرافی بیضه و … انجام دهند. در اکثر موارد علت ناباروری مردان ضعف اسپرم است که با مشاهده برخی علائم عمومی از جمله:
- میل جنسی کم
- اختلال در نعوظ
- درد یا تورم در بیضهها
- ظهور تودهها در بیضهها
- ریزش مو در صورت یا بدن
- عدم تعادل هورمونی
- منی رقیق شده
- و مقدار کمی مایع منی
علائم اسپرم ضعیف
مردانی که پس از یک سال تلاش نمیتوانند بچهدار شوند، برای یافتن علت ناباروری باید آزمایشهای باروری مانند آزمایش ژنتیک، آزمایش هورمونی، بیوپسی بیضه، سونوگرافی بیضه و … انجام دهند. در اکثر موارد علت ناباروری مردان ضعف اسپرم است که با مشاهده برخی علائم عمومی از جمله:
- میل جنسی کم
- اختلال در نعوظ
- درد یا تورم در بیضهها
- ظهور تودهها در بیضهها
- ریزش مو در صورت یا بدن
- عدم تعادل هورمونی
- منی رقیق شده
- و مقدار کمی مایع منی
چه کسانی احتمال بارداری پوچ یا مولار دارند؟
اگرچه بارداری مولار بسیار نادر است، اما هر کسی ممکن است حاملگی مولار داشته باشد. احتمال بارداری مولار در شما بیشتر است اگر:
- کمتر از 20 سال سن دارید.
- بالای 40 سال سن دارید.
- سابقه بارداری مولار داشته باشید.
- دو یا چند سقط جنین داشتهاید.
- در مکانهای جغرافیایی خاصی از جمله فیلیپین، آسیای جنوب شرقی و مکزیک زندگی کنید.
- در ایالات متحده، زنان اروپایی در مقایسه با زنان سایر اقوام در معرض خطر بیشتری برای بارداری مولار قرار دارید.
بارداری پوچ یا مولار چقدر شایع است؟
کمتر از 1٪ از تمام بارداریها، حدود 1 در 1000 حاملگی مولار است.
انواع بارداری پوچ یا مولار کدامند؟
بردار پوچ به دو دسته کامل و جزئی تقسیم میشوند.
بارداری پوچ کامل
این موضوع زمانی اتفاق میافتد که سلولهای غیرطبیعی در رحم بعد از لقاح رشد میکنند و هیچ نشانهای از بچهدار شدن وجود ندارد.
حاملگی پوچ جزئی
این موضوع زمانی رخ میدهد که ممکن است علائم اولیه یک نوزاد وجود داشته باشد، اما نمیتواند به طور کامل رشد کند یا زنده بماند.
علت بارداری پوچ چیست؟
این مشکل به دلیل مشکلات تخمک بارور شده است. سلولهای طبیعی انسان حاوی 23 جفت کروموزوم هستند که یکی از آنها از مادر و دیگری از پدر است. این ساختارها حاوی اطلاعاتی هستند که به سلولهای بدن میگویند چه کاری انجام دهند. در حاملگی مولار، مجموعهای از کروموزومهای اضافی وجود دارد که از پدر میآید. وقتی این اتفاق میافتد، یک تخمک بارور شده نمیتواند زنده بماند. معمولاً چند هفته پس از بارداری از بین میرود.
علائم بارداری پوچ
بارداری مولار یا پوچ ممکن است در ابتدا مانند یک بارداری معمولی احساس شود. با این حال، اگر علائم و نشانههای زیر را دارید پس بارداری شما با بارداری معمولی فرق دارد.
خون ریزی
ممکن است در سه ماهه اول (تا 13 هفته) خونریزی قرمز روشن تا قهوهای تیره داشته باشید. اگر حاملگی مولار کامل داشته باشید این احتمال بیشتر است. خونریزی ممکن است دارای کیستهای انگور مانند (لخته شدن بافت) باشد.
hCG بالا همراه با حالت تهوع و استفراغ شدید
هورمون hCG توسط جفت ساخته میشود. این هورمونها مسئول ایجاد مقدار مشخصی تهوع و استفراغ بسیاری درزنان باردار میشود. در بارداری مولار، ممکن است بافت جفت بیش از حد طبیعی باشد. سطوح بالاتر hCG ممکن است منجر به حالت تهوع و استفراغ شدید شود.
درد و فشار لگن
بافتها در بارداری مولار سریعتر از آنچه باید رشد میکنند، به خصوص در سه ماهه دوم. ممکن است معده شما برای آن مرحله اولیه بارداری خیلی بزرگ به نظر برسد. رشد سریع نیز میتواند باعث فشار و درد شود.
سایر علائم
- عدم ضربان قلب و حرکت جنین
- فشار خون بالا
- کم خونی (آهن کم)
- پره اکلامپسی (فشار خون بسیار بالا)
- کیستهای تخمدان
- پرکاری تیروئید
ایا بارداری خارج از رحم خودش سقط میشود؟
گاهی جنین در محل مناسب لانه گزینی می کند، ولی سقط جنین اتفاق می افتد. به گفته دکتر لاهوتی دراین موارد معمولا ابتدا خونریزی و بعد درد شکم یا زیرشکم رخ می دهد. خونریزی معمولا اولین علامت سقط است و پس از آن به فاصله چند ساعت تا چند روز درد شکمی رخ می دهد. خونریزی ممکن است خفیف یا شدید باشد.درد ممکن است به صورت درد های مقطعی یا مداوم باشد. احتمال عفونت ادراری را نادیده نگیرید. نباید از خاطر برد که حاملگی، احتمال عفونت ادراری را افزایش می دهد که با علائمی چون درد، ناراحتی یا سوزش هنگام ادرار کردن، ناراحتی لگنی یا درد ناحیه تحتانی شکم، احساس نیاز مکرر به ادرار کردن و ادرار کدر یا بد بو همراه است.دکتر لاهوتی با اشاره به عفونت مثانه طی بارداری می گوید عفونت مثانه در صورتی که درمان نشود، می تواند سبب عفونت کلیه و زایمان زودرس شود. علائم انتشار عفونت به کلیه ها که نیاز به خدمات اورژانسی دارد نیز شامل تب بالا، درد در ناحیه کمر یا پهلو، درد شکم، تهوع، استفراغ و وجود خون در ادرار می شود.
در بارداری خارج رحمی غیراورژانسی، درمان دارویی اغلب موفقیتآمیز است، اما گاهی اوقات هنوز هم به جراحی نیاز است. اگر بیمار در وضعیت اورژانسی نباشد، پزشک میتواند دارویی تجویز کند که از ترکیدن تودهی خارج رحمی جلوگیری کند. یکی از داروهای رایج، متوترکسات است. متوترکسات دارویی است که سلولهایی دارای رشد با سرعت بالا مانند سلولهای تودهی خارج رحمی را هدف قرار میدهد و مانع رشد بیشتر آنها میشود. برای اطمینان از کارایی دارو، باید مرتبا آزمایش خون بدهید. هنگامیکه دارو موثر باشد، علائمی شبیه به سقط جنین مانند درد، خونریزی و دفع بافت از واژن را تجربه خواهیدکرد.متوترکسات، خطرات جراحی مانند آسیب به لوله رحمی را به همراه ندارد. بااینحال پس از مصرف این دارو، تا چند ماه نمیتوانید باردار شوید.
ایا در بارداری خارج از رحم جنین زنده می ماند؟
بقای جنین یا Fetal Viability به معنی توانایی زنده ماندن جنین بعد از تولد در خارج از رحم می باشد. قابلیت حیات کودک بیشتر به بلوغ اعضای جنین و عوامل محیطی بستگی دارد.
بر اساس مطالعات انجام شده بین سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵، ۲۰ تا ۳۵ درصد کودکان متولد شده در هفته های ۲۳ بارداری زنده ماندند، در حالی که ۵۰ تا ۷۰ درصد کودکان متولد شده بین هفته های ۲۴ تا ۲۵ بارداری و بیش از ۹۰ درصد کودکان متولد شده در هفته های ۲۶ تا ۲۷ بارداری قابلیت حیات داشتند. زنده ماندن کودک متولد شده با وزن زیر ۵۰۰ گرم نادر است. احتمال بقای کودک بین هفته های ۲۳ و ۲۴ بارداری ۳ الی ۴ درصد و بین هفته های ۲۴ تا ۲۶ بارداری حدود ۲ تا ۳ درصد افزایش می یابد.
احتمال بقا در هفته های کامل شده بارداری در زمان تولد
– هفته ۳۴: بیش از ۹۵ درصد
– هفته ۲۷: بیش از ۹۰ درصد
– هفته ۲۶: ۸۰ تا ۹۰ درصد
– هفته ۲۵: ۵۰ تا ۸۰ درصد
– هفته ۲۴: ۴۰ تا ۷۰ درصد
– هفته ۲۳: ۱۰ تا ۳۵ درصد
– هفته ۲۲: ۰ تا ۱۰ درصد
– هفته ۲۱ و کمتر: ۰ درصد
بارداری خارج از رحم بتا چند است؟
هر زوجی که می خواهند بچه دار شوند آرزوی یک دوره بارداری بدون مشکل را دارند. با این حال، به دلیل عوامل محیطی مانند عوامل ژنتیکی یا آلودگی هوا و تغذیه با غذاهایی که در شرایط ناسالم رشد می کنند، داشتن یک بارداری بدون مشکل روز به روز دشوارتر می شود.
بارداری خارج از رحم یکی از این مشکلاتی است که زوجین را آزار می دهد و تشخیص زودهنگام آن از اهمیت حیاتی برخوردار است. مهم است که با پاسخ به سؤالات مقادیر بتا Hcg در حاملگی خارج از رحم چگونه باید باشد و نمودار تغییر این مقادیر چگونه باید نشان داده شود تا در اسرع وقت متوجه مشکل شده و می توان تشخیص قطعی داد.
ارزش بتا Hcg در حاملگی خارج رحمی به چه معناست؟
بارداری؛ با بلوغ سلول تخمک بالغ با اسپرم در مجرای تخمک، یعنی با رویداد لقاح آغاز می شود.تخم بارور شده به نام زیگوت با انجام تقسیمات میتوزی متوالی رشد و نمو می کند و جنین را تشکیل می دهد. با رشد سریع جنین، سلول ها در اطراف آن شروع به تشکیل می کنند.این سلول ها ساختارهای اساسی جفت هستند که نوزاد تا زمان تولد در آن می ماند. در حالی که سلول های ویژه ای که جفت را تشکیل می دهند، تکثیر می شوند، آنها همچنین شروع به ترشح هورمونی به نام گنادوتروپین کوریونی انسانی می کنند که به مدت کوتاهی به نام بتا Hcg شناخته می شود.این هورمون خاص که در جفت تولید می شود و با خون مخلوط می شود، بیان می کند که آیا حاملگی با حضور آن در خون اتفاق افتاده است و اطلاعاتی در مورد اینکه آیا بارداری در یک روند طبیعی اتفاق افتاده است یا به شکل حاملگی خارج از رحمی رخ داده است. با مقدار افزایش بارداری خارج از رحم در زنان به لطف مقدار بتا Hcg در مدت کوتاهی قابل مشاهده است.
مقدار بتا HCG در حاملگی خارج از رحم بیشتر از یک زن غیر باردار است، اما نمی تواند به حد مطلوب برای بارداری برسد. به همین دلیل آزمایشات در فواصل زمانی مکرر انجام می شود و مقادیر رعایت می شود. با این حال، اگرچه آزمایش خون یک نشانگر مهم است، اما به تنهایی برای تشخیص کافی نیست. با افزایش آهسته HCG، برای تشخیص قطعی باید سونوگرافی و حتی لاپاراسکوپی انجام شود.
در معاینه اولتراسوند ابتدا رحم زن به طور دقیق بررسی می شود. اگر در آزمایشات مشخص شد که حامله است اما در رحم کیسه ای وجود ندارد، بررسی می شود که آیا کیسه ای در شکم نزدیک به رحم به خصوص در لوله رحم وجود دارد یا خیر. اگر نمی توان اطلاعات دقیقی را با سونوگرافی به دست آورد، ممکن است پزشک بخواهد روش لاپاراسکوپی را امتحان کند.
در حالی که روش لاپاراسکوپی تحت بیهوشی عمومی است، یک ابزار تصویربرداری نازک از ناف به شکم فرستاده میشود که امکان اسکن دقیق از وجود حاملگی خارج از رحم و محل اتصال جنین در صورت وجود را فراهم میکند. در نتیجه این معاینه مشکل تشخیص داده شده و درمان لازم در اسرع وقت آغاز می شود.
سوالات متداول
حاملگی خارج رحمی یا ectopic pregnancy از اورژانسهای زنان و مامایی است. این مسئله را قبلتر هم گفتیم. اما آن را تکرار میکنیم، چون از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به محض اینکه حاملگی خارج رحمی تشخیص دادهشد، باید برای درمان آن اقدامات لازم صورت گیرد. اگر حاملگی در جای نامناسبی باشد، با بزرگتر شدن تودهی سلولی، ممکن است که پارگی و آسیب بافتی صورت گیرد و مادر وارد شوک شود. همچنین ازدسترفتن خون زیاد میتواند جان مادر را تهدید کند. بنابراین به محض تشخیص این حاملگی، باید دکتر برای آن تصمیم درمانی بگیرد.
در صورتیکه حاملگی خارج رحمی به شکلی نباشد که باعث آسیب جدی به دستگاه تولید مثلی خانم شود، مشکلی بعد از رفع آن نخواهدبود و زن میتواند مجددا حامله شود. البته گاهی ممکن است که حاملگی خارج رحمی باعث ازبینرفتن بخشهایی از رحم مانند یکی از لولهها شود که میتواند تا حدودی تاثیرگذار باشد. اما این مسئله باعث ازبینرفتن توانایی حاملگی نمیشود.
اگر لازم باشد که بعد از بیرونآوردن بقایای حاملگی دارو مصرف شود، تا زمانی که بدن از داروها پاک میشود، باید جلوگیری انجام شود و سپس بارداری مجدد امکانپذیر است. برای بارداری مجددا باید با دکتر زنان مشورت کنید.
اگر حاملگی خارج از رحمی داشتهاید و آن را جراحی کردهاید، بعد از عمل حاملگی خارج رحمی، ممکن است که کمی خونریزی داشتهباشید. همچنین وجود برخی از کرمپها و گرفتگیها و دردهای شبیه به پریود هم طبیعی است.
دقت داشتهباشید که خونریزی شبیه به پریود تا یک هفته بعد از انجام عمل حاملگی خارج رحمی، طبیعی است. همچنین ممکن است که در این ۱ هفته درد هم داشتهباشید. باید مراقبتهای بعد از عمل را به خوبی انجامدهید تا مشکلی برای شما پیش نیاید. بعد از مدتی، توانایی بارداری طبیعی را به دست خواهیدآورد و خونریزی شما هم به پایان خواهدرسید.
۱.۵ تا ۲.۵٪ از افرادی که IVF انجام میدهند، در خطر حاملگی خارج از رحم قرار دارند. علت آن احتمالا مواردی است که باعث نازایی در این افراد شدهاست. معمولا کسانی که به علت اشکال و اختلال در لولههای فالوپ، نازایی دارند، بعد از انجام IVF هم احتمال اینکه بارداری آنها خارج رحمی شود، وجود دارد. اما این احتمال چندان زیاد نیست. در واقع نیازی نیست که خیلی نگران این مسئله باشید.
بهطورکلی، کسانی که اندومتریوز دارند و یا IVF انجام دادهاند، با درصد بسیار کمی نسبت به باقی خانمها بیشتر در معرض حاملگی خارج از رحم هستند.
سخن پایانی
اکنون میدانید که حاملگی خارج از رحم یکی از شرایط نامناسب در دوران بارداری است و باید سریعا برای درمان آن اقدام کرد. چک لیستی که در مطلب بالا به شما ارائه دادیم، میتواند به شما کمک کند که با علائم خطر آشنا شوید و قدم درستی در راه مراجعه به دکتر بردارید. اگر این شرایط به موقع تشخیص دادهشود، درمان آن ساده خواهدبود و چندان خطری مادر را تهدید نمیکند. اما اگر دیر این حالت تشخیص دادهشود، ممکن است که عوارض جبرانناپذیری را برای فرد به جای بگذارد.